У Паўднёвай Карэі распрацавалі просты спосаб ачысткі вады ад радыеактыўнага забруджвання

Прыкладная хімія.

Карэйскі інстытут грамадзянскага будаўніцтва і будаўнічых тэхналогій (KIБT) скончыў распрацоўку працэсу адсорбцыі на аснове нанаматэрыялаў для эфектыўнага выдалення ўрану са сцёкавых вод.

Гэты метад можа не толькі дапамагчы ў ачыстцы сцёкавых вод, але і прадухіліць другаснае забруджванне навакольнага асяроддзя.

Радыеактыўныя сцёкавыя воды, якія ўзнікаюць падчас вытворчасці атамнай энэргіі, патрабуюць далейшай ачысткі для зніжэння ўздзеяння на навакольнае асяроддзе. Існыя метады ачысткі, такія як хімічнае асаджэнне, выпарванне і электрахімічныя метады, маюць свае абмежаванні. Працэсы адсорбцыі становяцца ўсё больш прывабнымі дзякуючы іх эканамічнай эфектыўнасці і экалагічнай бяспецы.

Група навукоўцаў з KIБT пад кіраўніцтвам доктара Ро Хаджунга правяла комплекснае даследаванне эфектыўнасці адсорбцыі нанаматэрыялаў h-BN для гэтай мэты. Яны таксама даследавалі магчымасць паўторнага выкарыстання гэтага матэрыялу для змяншэння адкідаў.

Вынікі даследавання, апублікаваныя ў часопісе Journal of Hazardous Materials, паказалі, што нанаматэрыял h-BN эфектыўна адсарбуе уран са сцёкавых вод. Акрамя таго, даследаванне паказала, што фактары навакольнага асяроддзя, такія як тэмпература, катыёны і арганічныя рэчывы, не маюць асаблівага ўплыву на эфектыўнасць працэсу.

Ужыванне нанаматэрыялаў для ачысткі сцёкавых вод урану мае вялікі патэнцыял, бо гэта экалагічна чысты метад без выкарыстання таксічных хімічных рэагентаў. Гэта таксама можа зменшыць другаснае забруджванне навакольнага асяроддзя, якое часта адбываецца пры выкарыстанні традыцыйных метадаў ачысткі.

Доктар Ро адзначыў: «Гэты метад уяўляе сабой новы падыход да ўтылізацыі ядзерных адкідаў, які дазваляе паўторна выкарыстоўваць нанаматэрыялы без неабходнасці ў хімічных рэагентах».

Даследаванне таксама пацвердзіла высокую магчымасць паўторнага выкарыстання нанаматэрыялу h-BN, што робіць яго прывабным варыянтам для прамысловага выкарыстання.

Гэта даследаванне адкрывае новыя перспектывы ў галіне ачысткі радыеактыўных сцёкавых вод і можа садзейнічаць стварэнню больш экалагічна чыстых метадаў апрацоўкі ядзерных адкідаў.